,,Co ma wisieć, nie utonie.
Gustaw Le Bon, Psychologia socjalizmu
Miękka oprawa, ok. 300 stron, stan idealny.
Z opisu wydawcy:
Gustave Le Bon - francuski socjolog i psycholog. Le Bon i Gabriel Tarde uznawani są za inicjatorów psychologii społecznej i głównych przedstawicieli psychologizmu w socjologii. Le Bon po ukończeniu studiów lekarskich i uzyskaniu stopnia doktora medycyny został wysłany przez rząd francuski do Indii (1884) w celu zbadania zabytków archeologicznych, następnie podróżował po Europie, Afryce Północnej i Azji; był inicjatorem i wydawcą serii „Bibliotheque de Philosophie scientifique".
"Psychologia socjalizmu" zajmuje się nie tylko psychologicznym portretem socjalnych demagogów i ich mało rozgarniętych słuchaczy. Przedstawia też doktryny socjalistyczne, a socjalizm konfrontuje z życiem gospodarczym epoki".
W tej pracy Gustaw Le Bon zajmuje się rozwojem socjalizmu pod koniec XIX wieku. Według autora socjalizm jest religią, która zdobywa coraz większą popularność. Według niego po tryumfie socjalizmu demokracja szybko upadnie i zastąpi ją wojskowy reżim. Przykład III Rzeszy i ZSRR udowadnia tą tezę. Autor poświęca dużo miejsca na krytykę współczesnej sobie kultury, która w wielu krajach produkuje za pomocą klasycznej edukacji masy nieprzystosowanych ludzi. Ci ludzie są skazani na życie w nędzy, co popycha ich do socjalizmu. W tej pracy można także znaleźć wiele informacji dotyczących sytuacji przemysłu i handlu w takich krajach jak Anglia, Francja, Niemcy czy USA. Autor krytykuje także socjalizm z pozycji klasycznej ekonomii".
Waga ok. 390 g.
Do odebrania na Powiślu. Możliwa wysyłka - cennik Poczty Polskiej za przesyłki polecone gabaryt b albo paczki ekonomiczne.
Link: olx.pl/oferta/CID751-IDdANiD.html
Książka Wybór Pism Estetycznych - Edward Abramowski - Universitas
Książka dobra do nauki pod maturę!
O książce i autorze:
Edward Abramowski należy do tych myślicieli, którzy wywarli znaczący wpływ na polską kulturę nie tylko przed pierwszą wojną światową, ale i później – w dwudziestoleciu międzywojennym. W jego rozległym problemowo dorobku intelektualnych (filozofia, socjologia, etyka, psychologia, oryginalna teoria ustroju socjalistycznego opartego na idei spółdzielczości) nie zabrakło też prac traktujących o zagadnieniach estetyki. Książka przeznaczona dla studentów takich kierunków jak filozofia, historia sztuki, filologia polska, wiedza o kulturze, kulturoznawstwo.
Józef Edward Abramowski ( 186 - pokaż numer telefonu -
8) przekonany, że „istnieje tylko jedna jedyna tajemnica życia obejmująca wszystko, i jedna pozornie tylko rozczłonkowana wiedza, usiłująca tę tajemnicę przeniknąć i wypowiedzieć” chciał tę tajemnicę poznać prowadząc badania w obszarach zakreślonych przez perspektywę wielu dziedzin wiedzy i postrzegany jest jako filozof, psycholog, socjolog i estetyk a także kulturolog, ceniony jako twórca koncepcji socjalizmu bezpaństwowego i polskiego kooperatyzmu. Chciał zrozumieć twórcze możliwości człowieka i tworzoną przez niego rzeczywistość społeczną i kulturową.
Abramowski nie zostawił systematycznego opracowania zagadnień estetycznych. Jego estetykę trzeba wyczytywać z prac omawiających zagadnienia z zakresu psychologii i zagadnienia społeczne. Pięknu i sztuce Abramowski poświęcił w całości jedynie artykuł zatytułowany Co to jest sztuka? Z powodu rozprawy L. Tołstoja: Czto takoje iskustwo?, który został opublikowany w „Przeglądzie Filozoficznym” w 1898 roku. Dyskutuje w nim z koncepcją sztuki jako narzędzia moralizatorstwa. Proponuje swój program estetyczny, w którym ważne są: autonomia sztuki i indywidualizm oraz antyintelektualizm, antymimetyzm, antyutylitaryzm, docenienie intuicji. Jego propozycje nie są jednak zwykłym powtórzeniem tych, jakie znajdujemy w pracach modernistów. Przedstawił on swoje poglądy na temat specyfiki i znaczenia sztuki łącząc modernistyczny estetyzm z przekonaniem o etycznej, wyzwalającej roli piękna. Pokazał, że można pogodzić postulat wyzwolenia sztuki z jej zaangażowaniem społecznym.
By w pełni odczytać jak Edward Abramowski rozumie przeżycie estetyczne, rolę sztuki i piękno, trzeba sięgnąć do prac psychologicznych i socjologicznych tego autora. Jego wypowiedzi związane z tematami tradycyjnie zaliczanymi do estetycznych są niezwykle ważne dla spójności teorii dotyczących człowieka i społeczeństwa, są oryginalne i mają potencjał nie mniejszy niż poglądy polityczne i społeczne Abramowskiego, które sprawiły, że pod koniec XX wieku doceniając jego idee nadano mu miano „zwiastuna Solidarności”.
Link: olx.pl/oferta/CID751-IDhRTKP.html